fitnə — is. <ər.> 1. Qarışıqlıq, ara pozma, ara qarışdırma; adamları, camaatı və s. birbirilə vuruşdurmaq, aralarını pozmaq üçün gizlicə hazırlanan qəsd, xəyanət, fitnəfəsad; provokasiya. Sən ömründə fitnə toru qurmamısan; Min insanla bölüşmüsən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəli — 1. Bax fitnəkar. 2. məc. sif. Fitnəyə, fəsada bais olan, fitnə salan. Həm söylə, nigar sağ, əsənmi; Ol fitnəli yar sağ, əsənmi? X.. Heyvan kimi bir barədə palçıqda qalanda; Sal fitnəli söz ortalığa, hövsələtəng ol! M. Ə. S.. fito <yun. phyton… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəçi — is. və sif. Fitnə törədən, araqarışdıran, fitnə fəsad salan, adamları birbirilə vuruşduran, onların arasına təfriqə salan; provokator. // Məc. mənada. <Böyükxanım> başı üstündən aynanı götürüb, fitnəçi gözlərini aynaya açıb baxırdı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəcu — ə. və f. fitnə salmağa bəhanə axtaran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fitnəgər — ə. və f. bax: fitnəkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fitnəkar — is. <ər. fitnə və fars. . . . kar> bax fitnəçi. Fitnəkar adam. O, çox fitnəkarları ifşa etmişdi. – Hüsaməddinin fikirləri bir daha bu fitnəkar qadının <Qətibənin> gəncliyinə qayıtdı. M. S. O.. Dağ uçdu? Uçruldu? – Bilinmir bu sirr!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnə-fəsad — is. <ər.> bax fitnə 1 ci mənada. Araya fitnə fəsad salmaq. – Biri də çolaq Məcid özüdür. Çox fitnə fəsad sevən adamdır. B. T.. <Saray vəziri> öz xeyri üçün məmləkətdə fitnə fəsad qalmırdı ki, törətməsin. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəkarlıq — is. Fitnə törətmə, araqarışdırma, fitnə fəsad salma; provokasiya, provokatorluq. Faşistlər yeni yeni fırıldaqlara və fitnəkarlıqlara əl atırdılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitnəkar — ə. və f. fitnəkar, fitnəçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fitnəfis — (Salyan) şey, əşya. – Dünən gəldim, öydə bi dənə fitnəfis tappadım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fitnəamiz — ə. və f. fitnəçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti